Kategoria: Krajoznawstwo i turystyka w szkole
Na weekend i nie tylko- agroturystyka nad Biebrzą

W czasie weekendu większość osób pragnie zapomnieć o codziennych obowiązkach zawodowych. Spędzając sobotę i niedzielę w domu, mało komu tak naprawdę to się udaje. Chcąc się w pełni zrelaksować i nabrać sił do pracy w kolejnym tygodniu, warto przeznaczyć weekend na odpoczynek. Niektóre osoby organizują w tym celu krótkie wycieczki rowerowe za miasto lub rezerwują pobyt w gospodarstwie agroturystycznym. Ta druga opcja sprawdza się w przypadku każdego, kto tęskni za ciszą i chce choć kilka dni spędzić poza miastem, wśród zieleni i w otoczeniu zwierząt. Gospodarstwa agroturystyczne znajdują się w różnych rejonach kraju, dzięki czemu dojazd nikomu nie zajmie dużo czasu. Biorąc pod uwagę zalety tego sposobu na wolny weekend czy nawet urlop, agroturystyka nad Biebrzą czy nad Bałtykiem okazuje się wyjątkowo korzystnym rozwiązaniem. Kosztuje znacznie mniej niż wyjazd organizowany przez biuro podróży, a pozwala łączyć przyjemne z pożytecznym. Pobyt dostarcza wielu wrażeń, a świeże powietrze i spokój sprzyjają zdrowiu.
CELE OGÓLNE KRAJOZNAWSTWA I TURYSTYKI
Trud skierowany na podnoszenie poziomu oraz organizacji życia w kraju spoczywać będzie w przyszłości na najmłodszej dziś generacji naszego narodu. Pokolenie to cechuje wysoka dynamika potrzeb zafascynowanie nauką, techniką, kulturą oraz – ; rozwojem kontaktów międzynarodowych. Krajoznawstwo i turystyka mogą wyjść na przeciw oczekiwaniom młodzieży popizez swoje wielokierunkowe oddziaływania mogą odegrać w sposób ciekawy, niebanalny ważną rolę w kształceniu i wychowaniu dzieci i młodzieży, w rozwijaniu ich , osobowości, a także mogą stwarzać wiele okazji do przeżywania radości, do krzepienia zdrowia, do wyżycia się emocjonalnego i intelektualnego. Krajoznawstwo i turystyka mogą w szerokim stopniu oddziaływać na wszystkie sfery zachowań uczniów, a co szczególnie ważne – na rozwój ich zachowań społecznych, patriotycznych i obywatelskich.
CELE PRACY KRAJOZNAWCZEJ
Spośród różnorodnych form działalności dydaktyczno-wychowawczej, organizowanych dla dzieci i młodzieży szkolnej, eksponowane miejsce zajmuje działalność . krajoznawczo-turystyczna, mająca szczególnie głęboki sens w wiązaniu przekazywanej wiedzy teoretycznej z praktyką. Cele pracy krajoznawczej z dziećmi i młodzieżą określa się jako „wszechstronr^e poznawanie kraju,”‚jego przemian i rozwoju, kształtowanie patriotyzmu i aktywnej postawy obywatelskiej.Krajoznawstwo w szerszym rozumieniu tego terminu to poszukiwanie autentyzmu, życzliwe kontaktowanie się z ludźmi, to również poszukiwanie estetycznych, kulturalnych, patriotycznych przeżyć, nieschematycznych form wypoczynku i kontaktu z przyrodą. .Dobrowolny udział w imprezach krajoznawczo-turystycznych daje uczestnikom zadowolenie, prowadząc w sposób nieprzymuszony do wszechstronnego ich rozwoju.
MODEL TURYSTY
W złożonym systemie krajoznawstwa i turystyki szkolnej, w którym w sposób harmonijny przeplatać powinny się wielorakie funkcje turystyki, nietrudno o zagubienie proporcji wymienionych założeń. Najczęściej obserwuje się przeładowanie programu wycieczek zbyt dużą treścią programową – głównie o charakterze poznawczym. Często towarzyszy im pośpiech zarówno na etapie przygotowania, jak i przeprowadzenia wycieczki, niesprzyjający kształtowaniu wrażliwości na otaczające piękno, nie stwarzający możliwości przeżyć i refleksji o głębszym charakterze.Rodzi się współcześnie niepożądany model turysty „oglądacza”’, odwiedzającego możliwie największą liczbę miejscowości, w krótkim czasie. Zwiedzanie takie ma charakter powierzchowny, nie sprzyja poznawaniu, utrwalaniu wiedzy, jak też kontaktowaniu się z ludźmi i otoczeniem.
ODWROTNOŚĆ TREŚCI
Odwrotnością przeładowanych treścią poznawczą wycieczek ; i wędrówek krajoznawczo-turystycznych jest całkowite pominięcie działalności krajoznawczej na rzecz wypoczynkti i rekreacji, co jest niedopuszczalne w ruchu szkolnym: Pod tym . względem najgorzej przedstawiają się wyjazdy uczniów sportowców, wyjazdy, w których trenerzy, mieniący się również pedagogami, zupełnie zapominają o obowiązku kształtowania wiedzy swoich podopiecznych. Dzieje się to w warunkach licznych podróży nie tylko’ po Polsce, ale nieraz i po całym świecie. Równie negatywną sytuacją jest zupełne ^nieuwzględnianie potrzeby zabaw i ćwiczeń rekreacyjnych na każdej wycieczce, wędrówce lub obozie wędrownym.